همیشه در هر کاری گذاشتن خشت اول مهم است. خشتی که اگر درست گذاشته شود دنیای آدم را میسازد و فرقی هم نمیکند خشت را خودت گذاشته باشی یا دیگری؛ همچون زندگی مهدی، جوان استثنایی محله سیسآباد.
مهدی رضایی که این روزها با نام دانشآموز استثنایی گلخانهدار شناخته میشود، با نشان دادن علاقه به گل در مدرسه با کمک یکی از معلمانش درست راهنمایی شده و با کمک یکی از فعالان فرهنگی هم گلخانه ساخته است. گلخانه کوچکی که بیش از 100 گلدان دارد و محصولاتش در آزادشهر به فروش میرسد.
مهدی که 19 بهار از زندگیاش گذشته، دانشآموز پایه یازدهم هنرستان تلاش است و این روزها بیشتر زندگیاش داخل گلخانه روی پشتبام خانه پدری خلاصه میشود.
او میگوید: این گلخانه حاصل عشق و علاقه من است که 4 سال پیش به آن پی بردم. کلاس هفتم بودم و مدتی از تحصیل و فعالیتم در رشته نجاری میگذشت که یک روز تصادفی با کاشت گل آشنا شدم.
لذت این کار بهاندازهای در دلم نشست که از مدرسه گلدان و گل میگرفتم و در خانه نگهداری میکردم. کمی که دستم به کاشت و نگهداری از گل عادت کرد هر جمعه به جمعهبازار سر میزدم و برای خودم گلدان میخریدم.
آنطور که مهدی میگوید؛ از همین راه توانسته 100 گلدان و گل برای خودش جفتوجور کند. گلدانهایی که به کمک یکی از فعالان فرهنگی محله سیسآباد صاحب گلخانه هم شدهاند.
او ادامه میدهد: علاقه به گل باعث شد تا رشته خودم را در مدرسه از نجاری و کار با چوب به باغبانی تغییر بدهم. بعد از آن آقای فلاحت زحمت کشید و روی پشتبام خانه پدرم، گلخانهای 20 متری برایم ساخت.
گلخانه 20 متری مهدی با افزایش تعداد گلدانها امروز به 50 متر روی همان پشتبام خانه افزایش پیداکرده است؛ که در آن هر نوع گلی تولید میشود، در آزادشهر به فروش میرسد.
مهدی با توضیح بیشتر از نحوه فروش گلهایش چنین میگوید: به دلیل مشکلی که دارم نسبت به بچههای عادی به آموزش بیشتری نیاز دارم، به همین دلیل ابتدا آقای خسروی از معلمهای مدرسه دانش چند گل از مدرسه داد که در خانه نگهداری کنم. فقط در حد آب دادن.
چون گلها با نگهداری من سالم ماندند در مرحله تخصصیتر که نخستین مرحله آموزش بود نحوه عوض کردن خاک را یاد داد و بعد از آن هم نحوه گرفتن قلمه و کاشت و نگهداری تا ریشه زدن و رشد کردن.
او ادامه میدهد: وقتی تعداد گلهای تولیدی خودم و چند نفر دیگر از بچههای مدرسه بیشتر شد چون در سیسآباد محل فروشی نداشتیم و نمیتوانستیم درآمد کسب کنیم، مدیر مدرسه در مجتمعی در خیابان امامت برای گروه باغبانی مدرسه نمایشگاهی باز کرد و من را به دلیل داشتن گلخانه خانگی سرگروه گذاشت.
مهدی با درک و راهنمایی درست معلم و مدیر مدرسه دانش و علاقهای که خودش به گل داشت، باوجود کمتوان ذهنی بودن قدم را درست برداشته و به قول خودش شغل آیندهاش را پیداکرده است. شغلی که هم از درآمدش در ابتدای کار راضی است و هم آرامش روزهای ناآرامش است.
او بابیان اینکه گلکاری من خانواده را هم پایکار آورده است، میگوید: مادرم هم بعد از مدتی به کار من علاقهمند شد و الان خودش چندین گلدان در خانه دارد. گلهایی که به همه ما روحیه میدهند؛ چراکه وقتی اعصابمان ناآرام است و ناراحتی روی دلمان سنگینی میکند، میتوانیم با آنها صحبت کنیم و همه درد دلمان را بگوییم.
طبق گفتههای او از این علاقهمندی و گلخانه داشتن مهدی همه همسایهها خبر دارند و بیشتر از آنکه گلدان بخرند برای گرفتن قلمه پیش او میآیند.
مهدی معتقد است نگهداری از گل در خانه آمد نیامد دارد، اما با وجود این طبق گفته او پایه نگهداری در همه گلها یکی است.
او در توضیح چند راهکار ساده برای نگهداری بهتر گل درخانه هم به مواردی اشاره میکند؛ که پرهیز از آبدادن زیاد به دلیل جلوگیری از پوسیدگی و نگهداری از گل در محیط داخل خانه به جای گذاشتن آن پشت پنجره بعد از خرید گل از همین موارد است.